Anticipatorna anksioznost

Fizička aktivnost i meditacija ublažavaju strah od straha

Anticipatorna anksioznost odnosi se na zabrinutost za budućnost, strah da bi se loše stvari mogle dogoditi, ili da biste mogli postati nesposobni da uspješno ostvarite ono što ste zacrtali.

Ovaj tip anksioznosti se javlja kada iščekujemo tešku odluku, akciju ili situaciju i često se smatra da ljudi koji imaju ovaj vid anksioznosti prolaze kroz istu traumu dva puta – prvi put kada je proživljavaju u mislima, a drugi put kada se događaj dogodi.

Neki od najčešćih simptoma anticipatorne anksioznosti su osjećaj straha, osjećaj napetosti, nemir ili razdražljivost, iščekivanje najgoreg, ubrzan rad srca i kratak dah, prisustvo glavobolje, umora i nesanice. Anticipatorna anksioznost predviđa opasnost i djeluje kao upozorenje praćeno podsticanjem da se izbjegne problem, a psiholozi ovaj tip anksioznosti smatraju trećim slojem straha.

Prvo, možemo se nečega plašiti. Zamislite, na primjer: “Bojim se zmija.” Drugo, možemo se bojati straha – ovaj fenomen se ponekad naziva strah od straha ili panika: “Ako vidim zmiju, mogao bih se toliko uplašiti da dobijem napad panike, a zatim izgubim kontrolu ili dobijem srčani udar.”

Konačno, dolazimo do trećeg nivoa straha. Možemo se bojati straha od straha: “Anksiozan sam čak i kad razmišljam o kampovanju sljedeće sedmice jer bih mogao vidjeti zmiju i dobiti napad panike, izgubiti kontrolu i učiniti nešto ludo. Možda bi trebalo da otkažem kampovanje.”

Ovaj treći sloj straha je snažan motivator izbjegavanja. Katastrofalna predviđanja – kao što su napad panike, strah da ćete napraviti budalu od sebe ili uništiti emotivnu vezu – mogu dovesti do onesposobljavajuće anksioznosti koja vas sprečava da nastavite i uživate u životu.

Za razliku od drugih oblika anksioznih poremećaja, anticipatorna anksioznost nema specifičnu starosnu kategoriju koju pogađa, jer svako ljudsko biće u bilo kojoj životnoj dobi prolazi kroz neki strah od budućnosti, ma koliko strahovi bili trivijalni ili ozbiljni.

Anksioznost ovog tipa može se javiti nekoliko dana prije nekog nepoznatog događaja, ali u ekstremnim slučajevima može trajati i po nekoliko mjeseci, pa čak i nekoliko godina u kojima je fokus stavljen na događaj u budućnosti i potencijalne ishode događaja.

Tretiranje anticipatorne anksioznosti nije nimalo jednostavno, ali psiholozi savjetuju nekoliko aktivnosti koje možete raditi u okrilju vašeg doma kako biste je ublažili.

Stvari poput manje unosa kofeina, meditacija ili strategija opuštanja prije spavanja mogu vam pomoći da uspostavite redovan san, koji je veoma važan kada se radi o anksioznosti. Nakon kvalitetnog sna, bitno je uključiti i neku fizičku aktivnost. Psihologinja Trillow kaže da čak 15 do 30 minuta fizičkog kretanja svaki dan može napraviti razliku. To može biti bilo šta, u čemu uživate – ples, hodanje, joga. Korisne su i tehnike relaksacija, kao što su meditacija, crtanje, slikanje, pa čak i ritmičko disanje metodom 4-7-8 (udisati vazduh 4 sekunde, zadržati ga 7 sekundi i postepeno izdisati 8 sekundi) – smanjenju anksioznosti.

Ako primijetite da vaši anticipativni simptomi anksioznosti postaju više hronični nego situacijski, a vaše strategije suočavanja ne nude dovoljno podrške, pronalaženje i razgovor s terapeutom može biti dobra ideja.

Izvor: Nezavisne novine